Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Georg Christoph Lichtenberg 



ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

Ενθάδε κείνται οι πατάτες και κοιμούνται προσδοκώντας ανάστασιν νεκρών.

Το έχω παρατηρήσει ευκρινέστατα: άλλη γνώμη έχω όταν είμαι ξαπλωμένος κι άλλη όταν στέκομαι ορθός. Προπαντός όταν έχω φάει λίγο κι είμαι κουρασμένος.

Ο πρόλογος θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί αλεξικέραυνο.

Τίποτε δεν δείχνει καθαρότερα τί είναι η αληθινή ελευθερία και η αληθινή της χρήση, από την κατάχρησή της.

Ο άνθρωπος αγαπά τη συντροφιά, κι ας είναι και η συντροφιά της φλόγας ενός κεριού που καπνίζει.

Τί ν' απογίνονταν οι πουτάνες στ' αρχαία τα χρόνια; Άραγε υπήρχαν και τότε θεούσες;

Ο εξάδελφος άγγελος κι ο εξάδελφος πίθηκος θα γελάσουν μαζί μας.

Μερικοί δεν ακούνε αν πρώτα δεν τους κόψεις τ' αφτιά.

Θα ξοδευόμουν ευχαρίστως προκειμένου να πληροφορηθώ ακριβώς για ποιον έγιναν όλα εκείνα, για τα οποία δημοσίως λέγεται ότι έγιναν για την πατρίδα.

Θεωρία των πτυχώσεων πάνω σ' ένα μαξιλάρι.

Είναι πασίγνωστο ότι ένα τεταρτάκι της ώρας διαρκεί περισσότερο από ένα τέταρτο.

Υπάρχει μια αληθινή και μια τυπική ορθογραφία.

Περνώντας από το νεκροταφείο είπε: Αυτοί εκεί είναι τουλάχιστον σίγουροι ότι δεν θα πάνε πια στην κρεμάλα, εμείς δεν έχουμε τέτοια σιγουριά.

Όποιος δεν έχει χάσει τίποτα μέσα στο κεφάλι του δεν μπορεί και να βρει τίποτα.

Η διασκεδαστικότερη επιφάνεια πάνω στη γη είναι για μας το ανθρώπινο πρόσωπο.

Όποτε σπάζω τζάμια το κάνω πάντα με δεκάρες.

Ο καθένας θα απορήσει που στις τελευταίες ημέρες του γερασμένου πια κόσμου εγώ κάθομαι και γράφω τέτοια πράγματα.

Όποιος έχει δύο παντελόνια, ας πουλήσει το ένα κι ας αγοράσει τούτο το βιβλίο.

- κλπ. κλπ. -

Μτφρ.: Παναγιώτης Κονδύλης        




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου