Χριστόφορος Σάββα

[ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΝ ΤΖΟΙΜΗΣΙΝ]

Αγαπητέ Παντελή,

μόλις επέστρεψα από το πιο ενδιαφέρον ταξίδι στη ζωή μου έπειτα από 1800 km γύρο από τη Γαλλία, από το Παρίσι στη Μασαλία, γύρω Αντίπες, Nice και Γενεύη, για να σου περιγράψω τις περιπέτειές μου θα χρειαστούν ολόκληρες σελίδες, εν συντομία είχα μαζί μου μία πατανίαν και κοιμούμουν όπου είχεν νυχτωθώ.

Μία νύχτα τζοιμήθηκα πάνω στο σανό μέσ' σ' ένα σπίτι 'νού γάλλου γεωργού τζιαι ήρτε κατά τις τις 11 να ταΐσει τζιαι χαζίριν ήτουν να με προτσιάσει με το δικράνι, μιαν άλλην ημέραν τζοιμήθηκα μέσ' σ' ένα σπίτι που το ήβρα όφκαιρον αλλά 'πό 'ξω είσιεν ρομανίσιν τζιαι κάποιος ήρτε σαν ετζοιμούμουν τζιαι ρομάνισεν, γυρισόντα μέραν έσπασα το παναθύρι τζιαι ξέβηκα. Μια άλλην νύχτα έπεσα τζιαι το πρωί εξύπνησα μέσ' στα πιπόνια τζιαι τις παττίσιες, αλλά το πιο καλύτερον ήτο που βρήκα μέσ' στο δρόμο ένα αυτοκίνητο που κάτι έπαθε τζιαι 'φήκαν το μέσ' στον δρόμον τζιαι τζοιμήθηκα μέσα, το πρωί που ξύπνησα ήτο ξεκινησμένο με τον σιεφέρην μέσα!

Το καλύτερον όμως τζοιμήσιν το είχα στην Μασαλίαν, έπεσα μέσ' στο σταθμό τζιαι κατά τις 12 ένα αστυνομικός με ξύπνησε τζιαι 'ζήτα μου τις ταυτότητές μου, τζιαι κοίταξε σύμπτωσιν να ήταν καλαμαράς τζιαι πήρε με στο Police Station που έκοψα ένα καλόν ύπνον.

[ από επιστολή του ζωγράφου Χρ. Σάββα στον φίλο του, ποιητή Π. Μηχανικό ]

via http://allikypros.wordpress.com/2009/09/26/51-%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%AD%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B2%CE%B1/