Jacques Prévert 

Ο ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ

Ανάμεσα απ' τα κάγκελα της φυλακής
Περνάει σαν αστραπή
Ένα πορτοκάλι Και πέφτει στο αποχωρητήριο
Σαν πέτρα
Κι ο φυλακισμένος
Που ξαφνικά ραντίζεται από τις βρωμιές
Φωτίζεται το πρόσωπό του
Λάμπει από ευτυχία:
Εκείνη δεν με ξέχασε
Πάντα με σκέφτεται
Εκείνη.


                                                                     Μτφρ.: Γιάννης Βαρβέρης