Θωμάς Γκόρπας

ΒΡΟΧΗ ΕΙΚΟΝΩΝ

                                 Στον Ζακ Πρεβέρ 

Μου φεύγουν οι λέξεις σαν πρωϊνά πουλιά ξαναγυρίζουν το βράδυ Κατεβαίνουν την πλαγιά αρνιά το βέλασμά τους γίνεται χάδι για
Την καρδιά. Πουλιόνται φτερά στην αγορά μα εγώ μαραζώνω δεν
Έχω λεφτά ούτε για τα τσιγάρα μου που λέμε ούτε ψεύτικα κατοχικά
Που τα έδιναν τότε στα παιδιά να παίζουν για να μην κλαίνε.

Παλιώνουν οι φίλοι παλιώνουν οι καημοί της μάνας μου τα μαγαζιά
Όλα παλιώνουν σ' αυτό τον ψεύτη ντουνιά εξόν απ' τα τραγούδια και
Μερικές γυναίκες γυμνές μέσα τους.

Πέταλα καρδιές πουλιών ούζα και πρώτα φώτα με το σούρουπο 
Τα τελευταία λόγια στην αγάπη το μαχαίρι τα γειά-χαρά και η μαχαιριά.
Ένας χαμάλης κάνει το τελευταίο του θέλημα εσύ χτυπάς το στήθος σου και εγώ
Καπνίζω...